K-popowe łowczynie demonów

Koło dzisiejszego tytułu ciężko było przejść obojętnie. Głównie dlatego, że był wszędzie. Zwłaszcza w mediach społecznościowych. Jak nie w postaci utworów naprawdę wpadających w ucho to fragmentów samego filmu, na których na zamianę męska oraz kobieca grupa tańczyła albo na scenie, albo na środku ulicy. Chyba po takim wprowadzeniu dłuższe trzymanie w niepewności jest kompletnie niepotrzebne, bo wszyscy wiedzą, że chodzi tu o “K-popowe łowczynie demonów” chociaż chyba angielski tytuł bardziej przypadł ludziom do gustu. Czytaj więcej »

Devil May Cry

W historii kina niejednokrotnie próbowano udowodnić, że można nakręcić dobrą ekranizację gry. Kilka razy nawet się udało. Niestety głównym kłopotem tego typu produkcji jest fabuła. W końcu gry to nic innego jak przechodzenie z lokacji do lokacji po pokonaniu kolejnego już coraz mocniejszego bossa. Większość anime, które oglądałem też tak wygląda dlatego nic dziwnego, że historia ta została zaprezentowana w ten właśnie sposób. I przez kogo? Południowokoreańskie Studio Mir było odpowiedzialne za całkiem niezłego “Wiedźmina: Syreny z głębin”, a nawet “Legenda Korry” o których dowiedziałem się przy okazji pisania tej recenzji. Czytaj więcej »

Kamila Szczubełek - Droga do Wyraju

Na początku dzisiejszej recenzji małe pytanie. Czy mówi Wam coś nazwisko Szczubełek dokładniej Kamila Szczubełek. Nie jest to nowe wcielenie Jamesa Bonda a pisarka, która nieźle moim zdaniem namieszała na naszej scenie fantastycznej. Jej debiut “Droga do Wyraju” będąca pierwszym tomem serii “Demony Welesa” przenosi nas do niesamowitego świata pełnego słowiańskich wierzeń i tajemnic z którymi przyjdzie nam się zmierzyć ramię w ramie z niezwykle ciekawymi bohaterami. Wstęp brzmi już trochę jak gotowa już recenzja, ale jest kilka rzeczy, o których chciałbym tu wspomnieć. Czytaj więcej »

Travis Baldree - Legendy i latte : opowieść heroiczna o sprawach przyziemnych

Czasami na ciekawą książkę można natrafić w nietypowy sposób, podobnie jak na film, odkrywając jego fragmenty na TikToku. Tak właśnie było z pozycją, o której dziś opowiadam – przyciągnęły mnie do niej grafiki przedstawiające bohaterki. Trudno mi nawet stwierdzić, czy były one oficjalne, czy też fanowskie, ale zadziałały na mnie bardzo mocno. Zwłaszcza, że nie tak dawno przeczytałem historię, w której produkty spożywcze odegrały bardzo ważną rolę. Dziwnie to brzmi i to bardzo, ale powiem szczerze to ciekawe połączenie. Jednak to opis najbardziej mnie przekonał, kilka linijek tekstu znalezionych gdzieś w Internecie. Czytaj więcej »

T. Kingfisher - Wypieki defensywne. Przewodnik dla czarodziejów i czarodziejek

Mówi wam coś pseudonim T. Kingfisher. Mi osobiście nic, ale z tego co widziałem to właśnie ona odpowiedzialna jest za robiącą jakiś czas temu dość sporą furorę na Instagramie “Pokrzywę i kość”, ale dzisiaj inną jej książkę postanowiłem wziąć na warsztat. Pozycja, o której opowiem świetnie wpisuje się w słowa, że nie powinno oceniać się książki po okładce. Przyznam, że to co zobaczymy biorąc ją do ręki prezentuje się bardzo zacnie, ale wnętrze jest jeszcze lepsze. Autorka przenosi nas bowiem w świat intryg, magii i co ciekawe wypieków, a takiego połączenia chyba jeszcze nigdy nie doświadczyliśmy. Czytaj więcej »

Wonka

Przyznać mi się na początku kto z tu obecnych lubi czekoladę? Pewnie zobaczyłbym las rąk, bo w końcu kto jej nie lubi. Ja sam teraz pisząc tę recenzję zajadam się Kinder Chocolate, a oczy mi się świecą na widok wszelkiego rodzaju słodyczy. Jednak to brązowe złoto niezależnie czy w formie tabliczki, płynnego nektaru czy też finezyjnie ukształtowanych pralinek z nadzieniem, o którym jak tylko pomyślę to mi ślinka leci zawładnęło moim sercem i dorzuciło mi kilka dodatkowych kilogramów. Czemu o tym mówię? Czytaj więcej »

Awatar: Ostatni władca wiatru

Biorąc się za pisanie recenzji “Awatara: Ostatniego władcy wiatru” do głowy przychodziły mi dwa stwierdzenia idealnie pasujące do owej produkcji. Do trzech razy sztuka oraz mają rozmach skurczybyki. Co do tego pierwszego to chyba niema zbyt wiele do wyjaśniania. W końcu to trzecia już odsłona przygód młodego mistrza czterech żywiołów który ma za zadanie uratować cały świat. Pierwsza i najlepsza wersja to oczywiście animacja z 2005 roku “Awatar: Legenda Aanga” będąca pierwowzorem reszty. Potem mieliśmy “Ostatniego Władcę Wiatru” z 2010 roku który otrzymał aż 5 Złotych Malin co samo w sobie dobrze o nim nie świadczy. Czytaj więcej »

Loki

Mogłoby się wydawać, że wystarczy oglądać filmy spod znaku Marvela, żeby być na bieżąco z ich pomysłami. Nic jednak bardziej mylnego. Zrozumiałem to niedawno, gdy postanowiłem nadrobić zaległości w ich serialowej części uniwersum, ponieważ są one bezpośrednio połączone z ich głównym nurtem. Powiedziałbym nawet, że go dopełniają i przy okazji wyjaśniają niektóre wątki. Najlepszym tego przykładem może być serial „Loki”, w którym ponownie zobaczymy Toma Hiddlestona w roli tytułowego boga psot. Czytaj więcej »

Wednesday

Niewiele jest produkcji stających się viralem, którym lepszą promocję przynoszą media społecznościowe niż grube miliony wydane na reklamy w postaci wielkich bilbordów rozwieszanych w jeszcze większych miastach. Wydaje mi się, że tak właśnie jest z najnowszym dzieckiem Tima Burtona, który do „Wednesday” dołożył więcej niż symboliczne trzy grosze. W końcu przyznajcie się ile razy widzieliście taniec w wykonaniu córki Gomeza oraz Morticii Addamsów do przerobionego utworu Lady Gagi na Tik Toku. Czytaj więcej »

Sandman

Zawsze mi się wydawało, że najtrudniej jest zekranizować gry komputerowe, które mimo szkieletowej fabuły mają dość specyficzne tempo i nie zawsze ich charakter da się odpowiednio przenieść na wielki czy też ten nieco mniejszy ekran bez większego przerabiania całej historii. Dopiero niedawno dowiedziałem się, że jest jeszcze jedna forma równie trudna w przeróbce. Mowa tu o komiksie zwłaszcza, gdy jego autorem jest nie, kto inny jak Neil Gaiman. Czytaj więcej »

Doktor Strange w multiwersum obłędu

Sam Raimi mimo dość sporego dorobku był dla mnie przez długi czas facetem od filmu, którego nie obejrzałem do końca. Mówię tu o Spidermanie, a raczej całej serii, bo żadnej z tych części nie udało mi się obejrzeć do końca. Nie dlatego, że los tak chciał po prostu z jakiegoś powodu one mi w ogóle nie podchodziły i wykruszałem się w czasie seansu. Ostatnio jednak zmieniłem do niego nastawienie i chyba wrócę do jego wcześniejszych dzieł, bo jeżeli chodź w połowie będą tak dobre jak jego najnowsze dziecko to będę się bawił rewelacyjnie. Czytaj więcej »

Brandon Sanderson - Rytmatysta

Zawsze powtarzano nam, że matematyka jest królową nauk. Nic jednak dziwnego, w końcu przenika ona wiele innych dziedzin. Bez niej nie byłoby fizyki, chemii, a nawet język polski byłby niepełny, bo w końcu w niektórych wierszach liczy się sylaby. Co jednak, jeżeli od niej zależałoby Wasze życie? I nie chodzi mi tu oczywiście o wyliczenie wytrzymałości liny w czasie skoku na bungee, ale o cos bardziej fantastycznego. Czytaj więcej »

Wyprawa do dżungli

Dwayne Johnson jest aktorem, którego nie trzeba nikomu przedstawiać. Jest znany, lubiany, a w ostatnim czasie wydaje się nawet najchętniej zatrudnianym aktorem w Hollywood. Według informacji na Filmwebie w tym roku ma zagrać w aż siedmiu produkcjach, a spoglądając na filmy akcji, które pojawiły się w ostatnim czasie na wielkim ekranie widzę tylko jego. Może wiele amerykańskich tworów pomijam, ale „Drapacz chmur”, „Rampage: Dzika furia”, „Jumanji: Następny poziom” czy też „Szybcy i wściekli: Hobbs i Shaw” to przecież świeżaki. Czytaj więcej »

Mortal Kombat

Przeglądając kolejne to już kinematograficzne fiaska dochodzę do wniosku, że najlepszym testem końcowym dla każdego przyszłego reżysera czy też scenarzysty byłoby stworzenie „dobrej” ekranizacji gry. I nie mówię tu o jakimś wiekopomnym dziele, który zapamiętają miliony, ale o czymś, co nie będzie u mnie wywoływało wymiotnych spazmów czy też ochoty na zdrzemnięcie się mniej więcej na tyle ile trwa całe to „dzieło”. Czytaj więcej »

Agnieszka Hałas - W mocy wichru

W ostatnim czasie niewiele jest książek, które potrafią mnie wciągnąć. Powiedziałbym nawet, że niewiele jest tytułów, które biorę do ręki, o przeczytaniu ich od deski do deski nawet nie wspomnę. Nie wiem czy przy okazji którejś recenzji już o tym wspominałem, ale nową pozycję staram się czytać gdzieś do setnej strony natomiast kolejnym tomom dobrze znanej mi historii daje więcej czasu na rozwinięcie się. Czytaj więcej »

Margaret Rogerson - Magia cierni

Każdy mól książkowy zwłaszcza ten, którego domeną jest fantastyka ma świat, do którego z przyjemnością by się przeniósł. Jedni pragną odnaleźć starą szafę by odwiedzić Narnię, inni marzą o pierścieniu by przeżywać przygody w tajemniczym Śródziemiu kolejni natomiast nie wymagają aż tak wiele, wystarczyłby im list dostarczony przez sowę by rozpocząć naukę w Hogwarcie. Ja jednak zawsze czułem się jakbym stał na rozstaju dróg, przed drogowskazem z kilkunastoma tabliczkami i nie mógł wybrać odpowiedniego kierunku. Czytaj więcej »

Castlevania

Czasami naprawdę nie warto czekać na kontynuacje filmów i seriali, które wzbudziły w nas masę pozytywnych emocji. Twórcy potrafią je sknocić i to koncertowo. Najlepszym tego przykładem jest obejrzany przeze mnie niedawno netflixowy serial „Castlevania”, który piątego marca doczekał się trzeciego już sezonu. I stwierdzić mogę tylko jedno. Nie powinien on powstać. Dlatego też dzisiejsza recenzja będzie podzielona na dwie części. Czytaj więcej »

Brandon Sanderson - Z mgły zrodzony

Z twórczością Brandona Sandersona miałem do tej pory tylko raz styczność. Kiedyś tam „Legion” wpadł w moje ręce i na tym się tak naprawdę skończyło. Było to dość udane spotkanie, dlatego pokusiłem się o kolejną pozycję jego autorstwa. Gorzej jednak wybrać nie mogłem. Trafiłem na ogromne tomiszcze, które czytałem dość długo jak na mojej możliwości, ale cieszę się, że udało mi się je skończyć. Zaraz wyjaśnię, dlaczego. Najpierw jednak zdradzę Wam, o czym dzisiaj opowiem. „Z mgły zrodzony” był chyba najwyżej ocenioną i najchętniej polecaną książkę Sandersona. Czytaj więcej »

Nanatsu no Taizai

Wiele razy w moich recenzjach wypowiadałem się negatywnie na temat seriali anime, których główny wątek polegał na laniu się po pyskach. Chyba mnie rozumiecie, co może być ciekawego w ciągłych bijatykach. Na szczęście nawet wśród takich produkcji znaleźć można perełkę. „Siedem Grzechów głównych”, a w oryginale „Nanatsu no Taizai” to manga stworzona przez Nakaby Suzukiego. Ja jednak nie będę opowiadał o komiksie, ale o jego zekranizowanej wersji. Czytaj więcej »

Wiedźmin

Spoglądając na ogólnoświatowy zachwyt kierowany w stronę najgłośniejszego zeszłorocznego netflixowego dziecka, jakim jest „Wiedźmin” warto pochylić się nad jego pierwowzorem. Dokładniej rzecz ujmując nad jego poprzednikiem. Naszym rodzimym dziełem, który moim zdaniem niesprawiedliwie otrzymuje ogromne ilości hejtu. Dlatego też przy pomocy tej recenzji postanowiłem stanąć w jego obronie serialu, który jak na nasz kraj był dość nowatorski. Czytaj więcej »